TÜRK MİLLETİ ADINA

1)Sanık … hakkında mağdur …”a yönelik hakaret suçundan 5271
sayılı CMK”nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, bu hususta mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüştür.
2)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”ın maktul …”e yönelik kasten öldürme ve mağdur …”e yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, elde edilen delillerin sanık … hakkında mağdur …”a yönelik hakaret suçundan mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı, sanık … hakkında mağdur …”a yönelik kasten yaralama suçundan ise sanığın eylemini meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirdiği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan katılan sanık … müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede sanık … hakkında meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanıklar …ve …”ın cezalandırılmaları gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A)Sanık … hakkında mağdur …”a, sanık … hakkında ise mağdur …”e yönelik kasten yaralama; sanık … hakkında mağdur …”a yönelik hakaret suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;
Sanık … hakkında mağdur …”a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde sanığın eylemini meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirmesi nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK”nun 25/1 ve 5271 sayılı CMK”nun 223/2-d maddeleri uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK”nun 25/1 ve CMK”nun 223/3-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi ve sanık … hakkında mağdur …”e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükmünde Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan “CMK”nun 223/3-b maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin “CMK”nun 223/2-d maddesi uyarınca beraatine” ibaresi ile değiştirilmesine, 2. bendinde yer alan TCK”nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ise “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK”nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerle sanık … hakkında hakaret suçundan verilen beraate dair hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B)Sanık … hakkında maktul …”e yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
aa)Sanık hakkında iddianamede ve Cumhuriyet savcısının esas hakkında mütalaasında haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK”nun 29. maddesinin uygulanmasının talep edilmiş olmasına karşın 5271 sayılı CMK”nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
bb)Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ile Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden re”sen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 12/12/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.

12/12/2016 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı İbrahim Dolu”nun huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukat …”un yokluğunda 15/12/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.