TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılan …”un 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılan kamu davasına katılma, verilen hükmü temyiz hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, bu yöndeki müdafiinin temyiz isteminin ve katılan sanık … müdafiinin bir haftalık yasal süre içinde hükümleri sadece sanık sıfatıyla temyiz ettiği anlaşıldığından, yasal süreden sonra katılan sıfatıyla yaptığı temyiz istemlerinin ayrı ayrı CMK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık … hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim
sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin delillerin değerlendirilmesine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık hakkında bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK”nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
Sanık …”ın mağdur …”u kasten öldürmeye teşebbüs, sanık …”un mağdur …”ı silahla tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Mahkemenin kabul ve gerekçesinde olayın meydana gelişinin “olay günü katılan sanıklar … ile …’un tartıştıkları, aralarında eskiye dayalı husumetleri bulunduğu, her iki tarafında silahlı olduğu ve silahla ateş etme eylemini işledikleri, ancak hangi tarafın daha önce ateş ettiğinin tespit edilemediği anlaşılmış olup” şeklinde kabulü karşısında, karşılıklı silahla birbirlerine ateş eden müdahil sanıkların her birinin eyleminin öldürmeye teşebbüs olarak tarif edilmesine rağmen, hüküm kısmında eylemlerinin ayrı ayrı, sanık …”un öldürmeye teşebbüs, sanık …”in silahla tehdit olarak nitelendirmesi suretiyle gerekçe ile hüküm kısmı arasında çelişki yaratılması,
TCK”nun 53. maddesi yönünden, Anayasa Mahkemesi”nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete”de yayınlanarak yürürlüğe giren iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
Oluşa, tüm dosya kapsamına ve mahkeme kabulüne göre, katılan sanık …”in av tüfeğiyle havaya ateş ettiği, katılan sanık …”un ise ele geçirilemeyen silahıyla ateş ederek katılanı yaraladığı olayda haksız tahrikin ulaştığı boyut dikkate alınarak, TCK’nun 29. maddesi uyarınca makul düzeyde indirim yapılması yerine yazılı şekilde üst sınırdan indirim tatbikiyle eksik cezalar tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin sanık … hakkında CMUK”nun 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla tebliğnamedeki düşünceye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 13/12/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.