TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık … müdafiinin, sanık hakkındaki hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın gerekçesine yönelik olmadığı anlaşılan temyizinde hukuki yararı bulunmadığından, katılan … vekilinin ise sanık … hakkındaki 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan açılan davaya katılmaya ve bu suçtan kurulan hükmü temyize hakkı olmadığından bu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin CMUK”nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın katılan …’ı öldürmeye teşebbüs, mağdur …’ı yaralamaya teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan, katılan vekilinin teşdiden ceza tayini gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A) Sanık … hakkında mağdur …’ı yaralamaya teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümlerde;
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK”nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK”nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B) Sanık … hakkında katılan …’ı öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Oluşa, dosya kapsamına ve aksi sabit olmayan savunmaya göre; mağdurlar … ile Ömer’in sanığın bekçiliğini yapmakta olduğu inşaatta olaydan önce çalıştıkları, olay günü buraya gelerek malzemelerini almak istedikleri, işin yarım bırakılması nedeniyle mağdur … ile sanığın tartışarak birbirlerine hakaret ettikleri ve mağdurlar … ile Uğur’un sanığa saldırdıkları, kurtulan sanığın inşaatın üst katında bulunan ruhsatsız tabancasını alarak geldiği, önce mağdur …’in ayaklarına doğru ateş ettiği, daha sonra araya giren mağdur …’a üç kez ateş ederek onu batın, sol omuz ve pelvis bölgelerinden basit bir tıbbi müdahaleyle giderilemeyecek şekilde, hayati tehlike geçirmeksizin yaraladığı anlaşılan olayda,
a) Teşebbüs hükümlerini düzenleyen ve 9 ile 15 yıl arasında hapis cezası öngören TCK”nın 35. maddesinin uygulanması sırasında, alt sınıra yakın bir ceza tayininin yeterli olduğu gözetilmeden 13 yıl hapis cezası belirlenmek suretiyle fazla ceza tayini,
b) Sanık hakkında TCK”nun 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükmü uyarınca en alt sınırdan indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle hükmün, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 08/11/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.