Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in, eşi olan maktul …’e yönelik kasten öldürme, sanık …’in, mağdur …’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin sübuta, sanık … müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
A) Sanık …’in, eşi olan maktul …’e yönelik kasten öldürme, sanık …’in, mağdur …’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçları yönünden;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK”nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK”nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
Ancak;
B) Sanık …’in maktul …’e yönelik kasten yaralama suçu yönünden yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık …”le maktulün evli oldukları, aralarındaki geçimsizlik ve bununla birlikte sanığın maktule uyguladığı şiddet nedeniyle maktulün, babası mağdur …”nin evinde yaşamaya başladığı, bu sebeple aileler arasında çekişmeler oluştuğu, arabuluculuk girişimlerinin sonuçsuz kaldığı, olay günü kardeş olan sanıkların, üzerlerinde bıçak olduğu halde…”nin evinin önüne geldikleri, burada sanıkların başlatmış olduğu ve ailelerin de katıldığı tartışma sırasında, …”in maktulün peşinden bıçakla koştuğu, bunu gören…”nin …”e engel olmak istediği, ancak bu sırada …”in…”yi bıçakla vurarak böbrek harabiyeti ve hayati tehlikeye neden olacak şekilde yaraladığı, akabinde … ve …”in maktulü bıçaklayarak öldürdükleri olayda;
a) Sanıkların, eylemlerini maktulü savunmasız bırakmak suretiyle, üzerinde tam bir hakimiyet kurarak “birlikte” gerçekleştirdikleri anlaşıldığı halde, sanıklardan hangisinin maktulü bıçakladığının tespit olunamaması, ya da sadece birinin maktulü bıçakladığının anlaşılması halinde bile, maktulü öldürme konusundaki iştirak iradelerinin bulunduğunun sabit olduğu, bir an için maktulü bıçaklayanın … olduğu düşünülse bile, …”in de mağdur …”yi bıçaklaması ve maktule yardım etmeye çalışan kimseleri engellemesi şeklindeki fiillerinin suça yardım boyutunu aştığı, böylelikle sanık …”in de sanık … gibi “fail” sıfatıyla “kasten öldürme” suçundan TCK”nun 81 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, iştirakin varlığında ve suç niteliğinde yanılgıya düşülerek, …”in eyleminin, hatalı biçimde …”den bağımsız değerlendirilmesi suretiyle “kasten yaralama” suçundan aynı Kanunun 86/2, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, CMUK”nun 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 27/09/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.