Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2017-2647-Esas-2019-2311-Karar-Sayili-Ilami

0

Kasten öldürme – kasten yaralama – suç delillerini gizleme ve yok etme – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2647 Esas 2019/2311 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2017/2647
Karar No: 2019/2311
Karar Tarihi: 16.04.2019

Kasten öldürme – kasten yaralama – suç delillerini gizleme ve yok etme – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2647 Esas 2019/2311 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme, sanıkların kasten öldürme, kasten yaralama, suç delillerini gizleme ve yok etme suçlarını işlediklerine karar verdi ve sanıklara ceza verdi. Katılanlar vekilinin suç delillerini gizleme ve yok etme suçundan kurulan hükmü temyiz hakkı bulunmadı. Sanık müdafiinin duruşmada hazır bulunmadığı anlaşıldı ve temyiz incelemesi duruşmasız olarak yapıldı. Sanıkların suçları sübut bulundu ve verilen cezalarda düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmedi. CMUK’un 322. maddesine dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler düzeltildi ve kasten öldürme suçu açısından verilen hükümler onaylandı.
Kanun Maddeleri:
– TCK’nin 81/1, 62/1-2, 53. maddeleri uyarınca sanıklara 25 yıl hapis cezası verildi.
– TCK’nin 86/2, 86/3-e, 53, 54. maddeleri uyarınca sanığa 12 ay hapis cezası verildi.
– TCK’nin 281/1, 281/3, 53. maddeleri uyarınca sanığa 1 yıl hapis cezası verildi.
– 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddeleri uygulanırken Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararlarına dikkat edilmelidir.
1. Ceza Dairesi         2017/2647 E.  ,  2019/2311 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, suç delillerini gizleme ve yok etme
    HÜKÜM : Sanık … hakkında: TCK”nin 81/1, 62/1-2, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası,
    Sanık … hakkında; TCK”nin 86/2, 86/3-e, 53, 54. maddeleri uyarınca 12 ay hapis cezası,
    Sanık … hakkında; TCK”nin 281/1, 281/3, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası,

    Katılanlar vekilinin suç delillerini gizleme ve yok etme suçundan kurulan hükmü temyiz hak ve yetkisi bulunmadığından katılanlar vekilinin sanık … hakkında bu suç yönünden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK”un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
    Sanık … müdafiince hükmün duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine duruşma günü belirlenerek meşruhatlı davetiye tebliğ edilmesine rağmen, sanık müdafiinin belirlenen gün ve saatte hazır bulunmadığı anlaşıldığından duruşmasız olarak yapılan temyiz incelemesinde;
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”nın maktul …”i kasten öldürme, sanık …”in mağdur …”yı nitelikli kasten basit yaralama, sanık …”ın suç delillerini gizleme ve yok etme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, kasten öldürme suçu bakımından takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar … ve … müdafilerinin bir sebebe dayanmayan, sanık … müdafiinin; meşru müdafaaya, sınırın aşılmasına, haksız tahrike ve vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK”un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK”nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde, DÜZELTİLEN kasten öldürme suçu açısından re’sen de temyize tabi hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 16/04/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.