TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Katılanlar vekilinin sanık… hakkındaki temyiz itirazlarının incelenmesinde; sanık hakkında daha önce verilen 22/01/2014 tarihli beraat kararı temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve bozma sonrası yapılan yargılamada temyiz incelemesine konu olabilecek bir hüküm de bulunmadığı anlaşıldığından temyiz istemi hakkında karar vermeye yer olmadığına karar verilmiştir.
2-Katılanlar vekilinin sanıklar …, … ve … haklarında öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat kararı ile sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen beraat kararına karşı temyiz itirazlarının incelenmesinde; sanıklar …, … ve … haklarında maktulü öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat kararlarının 07.12.2017 tarihinde katılanlar vekiline tefhim edildiği, katılanlar vekilinin ise 1412 sayılı CMUK”un 310. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süreden sonra beraat kararlarını temyiz ettiği anlaşıldığından, süresinde yapılmayan temyiz istemi ile sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun niteliği bakımından suçtan doğrudan zarar görmeyen katılanların bu suç bakımından davaya katılma ve hükmü temyiz etme hak ve yetkilerinin bulunmadığı anlaşıldığından katılanlar vekilinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK”un 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
3-Katılanlar vekilinin sanık … hakkında kasten öldürme suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karara karşı yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … hakkında maktule yönelen eyleminin, 5237 sayılı TCK.nin 25/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d. gereğince meşru müdafaa kapsamında kaldığı gerekçeleri gösterilerek beraati ve ceza verilmesine yer olmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin sanık hakkında verilen beraat kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkında sanığın atılı suçu yasal savunma halinde gerçekleştirdiği gerekçeleri gösterilerek 5237 sayılı TCK’nin 25/1. ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d. maddeleri uyarınca beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi kanuna aykırı ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK”un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “beraati ve ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin beraatine ibaresi ile değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 22/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.