Katılan … …’ü kasten basit yaralama suçundan sanık …”nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu”nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair … 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2020 tarihli ve 2019/27 Esas, 2020/216 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 23.08.2021 tarihli ve 2020/15157 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.09.2021 tarihli ve 2021/105576 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesinde yer alan, “5271 sayılı Kanunun 253″üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin mevcut (4), (5) ve (6) numaralı alt bentlerinden sonra gelmek üzere sırasıyla aşağıdaki alt bentler eklenmiş ve bent numaraları buna göre teselsül ettirilmiş, üçüncü fıkrasına “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiş….” şeklindeki düzenleme ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253/3. maddesinin“Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” şeklinde değiştirilmesi karşısında;
Somut olayda, anılan sanığın müştekiler … ve … …”e karşı yönelik eylemlerini zaman ve mekan birliği içerisinde birlikte işlemiş olduğu, sanığın müşteki …”e karşı işlemiş olduğu silahla kasten basit yaralama suçu uzlaşma kapsamında değil ise de, anılan sanığın müşteki … …”e karşı işlediği basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde kasten yaralama suçunun uzlaştırmaya tabi olduğu, dolayısıyla farklı mağdurlara karşı uzlaşma kapsamına giren ve girmeyen suçların birlikte işlenmesi hususunun somut olayda söz konusu olduğu anlaşıldığından, müşteki … …”e karşı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde kasten yaralama suçu açısından 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usûllere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK”nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA

Dosya kapsamına göre; sanık …’ın katılan …’e önce bıçak ile vurmaya kalkıştığı, diğer katılan Batuhan’ın engellemesi ile sanığın beden yoluyla katılan …’i yaraladığı olayda, sanığın katılan …’i kasten yaralamaya yönelik birden çok eyleminin aynı suç işleme kastıyla çok kısa zaman aralığı içerisinde gerçekleştirilmesi nedeniyle, olay bir bütün olarak değerlendirilerek ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2020 tarihli, 2015/3-1206 Esas, 2020/31 Karar sayılı kararı da göz önüne alınarak; sanığın katılan …’e yönelik eyleminin silahla kasten basit yaralamaya teşebbüs olarak kabul edilmesi gerekmektedir. Bu hali ile silahla kasten basit yaralama suçu uzlaşmaya tabi suçlardan olmadığından sanık ile katılan arasında uzlaşma hükümlerinin uygulanması da mümkün bulunmamaktadır.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamedeki kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.