Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 22.09.2009 ve 24.09.2009 tarihli eylemleri nedeniyle açılan kamu davası sonucunda 16.03.2012 tarihli mahkeme kararı ile sanığın iki kez 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, her ne kadar hüküm fıkrasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği yazılmışsa da verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına ilişkin olarak iki ayrı kesinleşme şerhinin usulüne uygun olarak düzenlendiği görülmekle tebliğnamenin bu yöndeki bozma görüşüne iştriak edilmemiştir.
1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa”nın 141. ve 5271 sayılı CMK”nin 34. ve 223., 230. maddelerine aykırı davranılması,
Kabule göre;
2) Sanık ile mağdur evli olup tarafların beyanlarına göre suç tarihi ve öncesinde mağdurun ruhsal sıkıntılarının olduğu, sanık ve dosyadaki tanık anlatımlarına göre mağdurun aile bireylerine zaman zaman şiddet uyguladığı, 22.09.2009 tarihli ilk olayda gündelik işlere giderek evin geçimini sağlayan sanığın bu durumu ileri sürerek mağdurun başka bir kadınla görüşmesine itiraz etmesi üzerine mağdurun kendisine yumruk attığını, yere yatırarak tekmelediğini iddia ettiği, mağdurun adli raporunda yer verilen “sol el üzerine 0,2×0,2 cm ebadında laserasyon” bulgusuna karşılık sanığın aldırılan adli raporunda “boyun orta hattın 3 cm sağında 0,5 x0,5 cm ekimoz, yüzde, sağ omuz ve sırt bölgesinde yaygın hiperemik alanlar” mevcut olduğunun bildirildiği, 24.09.2009 tarihli ikinci olayda ise taraflar arasında yine ailevi nedenlerle çıkan tartışma esnasında sanığın mağdur eşinin kendi üzerine yürümesi üzerine eline tütün dizmekte kullandığı iğneleri aldığını ancak mağdurun tekrar saldırarak boğazını sıktığını savunduğu, bizzat mağdurun annesi …’nin tanık sıfatıyla kolluk görevlilerine verdiği beyanda mağdurun iki elinin sanığın boğazında olduğunu gördüğünü beyan ettiği, aynı şekilde mağdurun kızkardeşleri … ve …’nın da Alaçam Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından alınan beyanlarında mağdur ağabeylerinin sanığın boğazını sıktığını gördüklerini beyan ettikleri, mağdurun aldırılan adli raporunda “sol kolda hafif morluk ve 5 adet nokta şeklinde yara izi” bulunduğunun belirtildiği, sanık hakkında düzenlenen adli raporda ise sanık savunmaları ve tanık anlatımları ile uyumlu “boyun her iki yan kısımda kızarıklık” mevcut olduğunun bildirildiği görülmekle, sanık hakkında her iki eylemi açısından 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesine düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin ve ikinci olay yönünden TCK”nin 25. maddesinde düzenlenen meşru müdafaa hükümleri ile TCK”nin 27. maddesinde düzenlenen meşru müdafaada sınırın aşılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmasında zorunluluk bulunması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK”un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.