“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında 6136 sayılı Yasa gereğince verilen hükme yönelik sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezası yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK”nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında hakkında katılan …”yı silahla kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK”nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, TCK”nin 87/1-son maddesinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK”nin 86/1, 86/3-a maddeleri uyarınca tayin edilen “1 yıl 6 ay” hapis cezasının TCK”nin 87/1-d maddesi uyarınca bir kat artırılması sırasında hesap hatası yapılarak “2 yıl 12 ay” hapis cezası yerine “3 yıl” hapis cezasına hükmedilmesi,
c) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK”nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son ve 29/1. maddeleri gereğince belirlenen “2 yıl 6 ay” hapis cezasından aynı Kanun”un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapıldığında neticeten “2 yıl 1 ay” yerine “1 yıl 13 ay” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas -2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK”un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
3) Sanık …”in hakkında katılan …”yı kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın eylemi neticesinde katılan …”nın 19.08.2015 tarihli adli raporunda basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte yaralandığının bildirildiği halde; sanığın temel hapis cezasının 5237 sayılı TCK”nin 86/1. maddesi yerine aynı Kanun”un 86/2. maddesine göre belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b) Sanığın hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK”nın 62. maddesinde sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama süresindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki etkileri gibi hususlar tartışılarak lehine takdiri indirim hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı hususunda karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
c) Kabule göre de; sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK”nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK”nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması durumunda yargılamaya devam olunarak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
d) Kabule göre de; sanığın mükerrir olduğu gerekçesi ile TCK”nin 58/3. maddesi gereğince TCK”nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği ve adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.12.2009 ve 2009/249 Esas 2009/588 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK”nin 116/4. maddesi gereğince konut donulmazlığını ihlal ve TCK”nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete”de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun”un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK”nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan suçlarında uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK”nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK”nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK”nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve TCK”nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK”un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.