“İçtihat Metni”

Yaralama suçundan sanık …”in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu”nun (2 defa) 86/2, 29/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2015 tarihli ve 2009/49 Esas, 2015/152 Karar sayılı kararının 27.04.2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 01.01.2017 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan yargılama sonucunda hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu”nun 86/2, 29/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2 defa 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 11.04.2018 tarihli ve 2017/276 Esas, 2018/169 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 16.09.2019 tarihli ve 2019/8930 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2019 tarihli ve 2019/93111 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Somut olayda, Gölköy Asliye Ceza Mahkemesince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair 26.02.2015 tarihli kararın sanığın yokluğunda verildiği, 11.11.2009 ve 22.02.2012 tarihli oturumlarda sanığın savunması alınırken adresini “… Mahallesi … Beldesi No:216 … Ordu” olarak bildirdiği, gerekçeli karara ait tebligatın ise “… Mahallesi … Sokak No:… iç kapı no:… Altınordu Ordu” adresine “mernis adresi” şerhi yazılmak suretiyle 7201 sayılı Tebligat Kanun”u uyarınca muhtara çıkartıldığının anlaşılması karşısında, öncelikle sanığın duruşmada bildirdiği adresine tebliğ işlemlerinin yapılması gerektiği, anılan tebligatın iade gelmesi halinde ise sanığın adres kayıt sistemindeki en son yerleşim yeri adresi tespit edilerek tebliğ işleminin yapılması gerektiği, bu nedenle Gölköy Asliye Ceza Mahkemesince verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair 26.02.2015 tarihli kararın kesinleşmediği, bu halde anılan kararın usulüne uygun olarak kesinleşmemesi halinde denetim süresinin başlamasının da söz konusu olamayacağı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu”nun 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanma koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahisle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK”nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Gölköy Asliye Ceza Mahkemesinin 11.04.2018 tarihli ve 2017/276 Esas, 2018/169 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK”nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.