Yargitay-3-Ceza-Dairesi-2019-14354-Esas-2019-22817-Karar-Sayili-Ilami


Kasten yaralama – 6136 sayılı Kanun”a muhalefet – Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14354 Esas 2019/22817 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14354
Karar No: 2019/22817
Karar Tarihi: 11.12.2019

Kasten yaralama – 6136 sayılı Kanun”a muhalefet – Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14354 Esas 2019/22817 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme, sanıklardan birinin 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, diğer sanıkların ise bir kişiye karşı kasten yaralama suçundan mahkumiyetlerine karar vermiştir. Hapis cezaları Anayasa Mahkemesi kararına istinaden iptal edilememekle birlikte, infaz aşamasında dikkate alınabilecekleri belirtilmiştir. Mahkemenin takdiri ve deliller göz önünde bulundurulduğunda, sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve hükümler onanmıştır. Ancak, sanıklardan biri hakkında verilen ceza ile ilgili olarak hatalı bir 6136 sayılı Kanun maddesi gösterilmesi, ön ödeme kapsamına alınması gereken bir suç için ön ödeme ihtarı yapılmaması ve kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin yasa gereği ihtarat yapılmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
– 6136 sayılı Kanun’un 13/1 ve 13/4 maddeleri
– 5237 sayılı TCK’nin 50/1-a ve 50/6 maddeleri
– 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 12. maddesi
– 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi
3. Ceza Dairesi         2019/14354 E.  ,  2019/22817 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun”a muhalefet
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanıklar … ve … hakkında katılan …”e karşı kasten yaralama suçundan ve sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun”a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Sanıklar hakkında hükmolunan hapis cezaları yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    2) Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun”a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    a) Hükmün gerekçesinde sanık … hakkında pek az sayıda yasak mermi bulundurmak suçundan 6136 sayılı Kanun”un 13/4. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği belirtilerek, bu madde gereğince temel ceza belirlendiği halde, sanık hakkında hüküm kurulurken uygulama maddesinin 6136 sayılı Kanun”un 13/4. maddesi yerine 13/1. maddesi şeklinde hatalı gösterilmesi,
    b) 02.12.2016 tarihinde Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun”un 12. maddesi ile 5237 sayılı TCK”nin 75. maddesi değiştirilerek, uzlaşma kapsamındaki suçlar hariç olmak üzere, yalnız adli para cezasını gerektiren veya kanun maddesinde öngörülen hapis cezasının yukarı sınırı altı ayı aşmayan suçların ön ödeme kapsamına alındığı, 6136 sayılı Kanun”un 13/4. maddesindeki suç için öngörülen cezanın da “altı aya kadar hapis ve yüz güne kadar adli para cezası” olması karşısında, bu suçun 5237 sayılı TCK”nin 75. maddesi kapsamına girip ön ödemeye tabi bulunduğu anlaşılmakla, mahkemece sanığa 24.11.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun ile değişik TCK”nin 75. maddesi uyarınca ön ödeme ihtarı yapılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Kabule göre de;
    c) 5237 sayılı TCK”nin 50/6. maddesinin, 5237 sayılı TCK”in 50/1-a maddesinde sayılan adli para cezası seçenek yaptırımı dışındaki kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlara uyulmaması halinde yapılacak uygulamayı düzenlediği gözetilmeksizin, hükmolunan kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanığa 5237 sayılı TCK”nin 50/6. maddesine göre ihtarat yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.