Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın eylemi neticesinde müştekide meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Adli Tıp Kurumu İzmit Şube Müdürlüğünce tanzim olunan ve hükme esas alındığı anlaşılan 13/08/2015 tarihli raporda, “nazal kemikte şüpheli kırık” bulunduğunun beirtilmesi karşısında, müştekiye ait tüm tedavi evrakları, film ve grafileri ile geçici ve kesin raporlarının temini ile Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesine gönderilerek, müştekinin yaralanmasına ilişkin 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerinde belirtilen ölçütlere uygun, duraksamaya ve çelişkiye yer vermeyecek şekilde rapor aldırılarak sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile çelişkili rapora istinaden yargılamaya devamla hüküm kurulması,
2)Oluş, iddia, taraf beyanları ve dosya kapsamına göre, sanığın da müşteki tarafından yaralandığı olayda, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması, bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli, 2002/4-238 Esas ve 367 sayılı Kararı ile bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, şüpheli kalan bu hal nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK”nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
Kabule göre de;
3)Güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ceyhan 3. Asliye Ceza Mahkemesine ait, 19.10.2012 tarihli, 2012/546 Esas ve 2012/557 Karar sayılı ilamına konu suçun, TCK’nin 89. maddesi kapsamında kalan “Taksirle Yaralama” suçuna ilişkin olmakla, TCK”nin 58/4. maddesi gereğince kasıtlı suçlar ile taksirli suçlar arasında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanması,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.