Dava dilekçesinde 20.000 TL manevi tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 7.000 TL nın tahsili cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dava dilekçesinde, davacı ile davalının 14.02.2008 tarihinde nişanlandıklarını, Mart 2008″de imam nikahı ile evlenip, birlikte yaşamaya başladıklarını, daha sonra davalının başkası ile evli ve 2 çocuklu olduğunu öğrendiklerini ve nişanı bozduklarını, bu durum nedeniyle davacının kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili cevabında, davacının davalının evli olduğunu bilerek uzun süre birlikte yaşadıklarını, nişan merasiminin çevreye karşı yapıldığını beyan etmiştir.Mahkemece; davacının başlangıçta davalının evli olduğunu bilmediğini, öğrendiğinde ise nişanı bozmasında haklı olduğundan bahisle 7.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun”un 4.maddesi uyarınca, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabı ile (3.kısım hariç) 4722 sayılı Türk Medeni Kanunun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun kapsamındaki aile hukukundan doğan dava ve işler Aile Mahkemesinde görülür.Davada, davadışı kişi ile resmi evli olan davalıdan nişanın haksız yere bozulmasından dolayı manevi tazminat talep edilmektedir.Mahkemeler, davanın hukuki tavsifini yapmakla yükümlü bulunduklarından dolayı bu konuda tarafların nitelendirmeleri ile bağlı değillerdir. Hakim, davanın hukuki sebebini re”sen tayin ve tesbitle görevlidir.Bu durumda, davalının dava dışı kişi ile resmen evli olduğu dönemde davacı ile birlikte yaşamalarının nişanlanma niteliğinde bulunmadığı ve davanın TMK.nun 121.maddesinde yer alan “nişanın davalının kusurundan dolayı bozulması nedeniyle manevi tazminat” kapsamında olmadığı anlaşıldığına göre davanın aile hukukundan doğan ve Aile Mahkemesinin görevli olduğu dava ve işlerden olmadığı kesindir.O halde, mahkemece, görevsizlik kararı verilerek davaya Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılması gerekirken Aile Mahkemesi sıfatıyla davanın esası hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.