Tehdit – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/4446 Esas 2021/12028 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4446
Karar No: 2021/12028
Karar Tarihi: 06.04.2021
Tehdit – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/4446 Esas 2021/12028 Karar Sayılı İlamı
Sanıkların, katılanlara yönelik tehdit suçu işledikleri gerekçesiyle yargılandıkları bir dava sonucunda, mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Ancak dosyada yer alan bazı eksiklikler ve yanlışlıklar nedeniyle, karar bozulmuş ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kararın bozulma nedenleri şu şekildedir:
1. Sanıkların, tek bir fiille zincirleme tehdit eylemi gerçekleştirdikleri ancak, birlikte gerçekleşen kasten yaralama eylemi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Ancak, aynı mağdura karşı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığına dair yasal düzenlemeler nedeniyle, bu suç yönünden uzlaşmanın gerçekleşmesi durumunda, uygulanacak ceza maddesi de değişecektir.
2. Sanıkların sabıkasız olmaları ve suçtan doğan maddi zararın bulunmaması nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilip verilmeyeceği hususunda karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
3. Sanıkların müdafii tarafından yapılan lehe hükümlerin uygulanması isteminin, adli para cezalarının taksitlendirilmesini de kapsadığı ancak, bu hususun mahkeme tarafından dikkate alınmadığı belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 86/1-3,e, 87/1-d, 106/1-1, ve 43/2, CMK’nın 253/3, 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi.
1. Sanıkların, tek bir fiille zincirleme tehdit eylemi gerçekleştirdikleri ancak, birlikte gerçekleşen kasten yaralama eylemi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Ancak, aynı mağdura karşı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığına dair yasal düzenlemeler nedeniyle, bu suç yönünden uzlaşmanın gerçekleşmesi durumunda, uygulanacak ceza maddesi de değişecektir.
2. Sanıkların sabıkasız olmaları ve suçtan doğan maddi zararın bulunmaması nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilip verilmeyeceği hususunda karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
3. Sanıkların müdafii tarafından yapılan lehe hükümlerin uygulanması isteminin, adli para cezalarının taksitlendirilmesini de kapsadığı ancak, bu hususun mahkeme tarafından dikkate alınmadığı belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 86/1-3,e, 87/1-d, 106/1-1, ve 43/2, CMK’nın 253/3, 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi.