Yargitay-4-Ceza-Dairesi-2020-11519-Esas-2021-3251-Karar-Sayili-Ilami

0

Hakaret – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11519 Esas 2021/3251 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11519
Karar No: 2021/3251
Karar Tarihi: 08.02.2021

Hakaret – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11519 Esas 2021/3251 Karar Sayılı İlamı

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir kişiye hakaret suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş, ancak yapılan temyiz başvurusu sonucu karar bozulmuştur. Bozma nedenleri ise şöyle belirtilmiştir: 1) Aleniyet öğesinin kanun maddesinde tanımlandığı şekilde gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespit edilmemesi, 2) Sanığın ek savunma hakkının verilmemesi ve TCK’nın 43/2. maddesi ile CMK’nın 226. maddesinin uygulanması, 3) TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi, 4) Basit Yargılama Usulü düzenlenmesinin kovuşturma evresine geçilmiş dosyalarla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararına uyulması gerektiği. Dosya, yeniden değerlendirilmek üzere hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Detaylı Kanun Maddeleri:
– TCK’nın 125/4. maddesi: Hakaret suçunda aleniyetin gerçekleşmesi halinde artırım yapılması
– TCK’nın 43/2. maddesi: Şikayet olmaksızın uygulanabilen yaptırımların sınırlarını belirleyen madde
– CMK’nın 226. maddesi: Şikayet hakkına ilişkin düzenlemeler içeren madde
– TCK’nın 53/1-b maddesi: Suçun sübutu için gerekli olan delil niteliğini taşımayan belgelerin delil olarak gösterilemeyeceğini belirleyen madde
– 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi: Basit Yargılama Usulü’nün düzenlendiği madde
– 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesi: Basit Yargılama Usulü’nün uygulanabileceği suçları belirleyen madde
– Anayasa’nın 38. maddesi: Yasal düzenlemelerin herkesin hukuk güvenliği ve adaleti önündeki eşitliğini sağlaması gerektiğini belirleyen madde
– 5237 sayılı TCK’nın 7. maddesi: Kanunların suç ve cezaları önceden belirlemesi gerektiğini vurgulayan madde.
4. Ceza Dairesi         2020/11519 E.  ,  2021/3251 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hakaret
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü.
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak,
    1- Hakaret suçu yönünden TCK”nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, sitenin bahçesinde işlenen hakaret eyleminde, öncelikle mahallinde keşif yapılarak suç yerinin aleni bir yer olup olmadığının tespit edilmesi, aleniyet ögesinin ne şekilde oluştuğunun tartışılması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle cezanın anılan Kanun maddesi gereğince artırılması,
    2- Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanması suretiyle CMK”nın 226. maddesine aykırı davranılması,
    3- TCK”nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının bulunmaması,
    4- 1 no.lu bozma nedenine uyulup yapılan değerlendirme sonucu aleniyet öğesinin oluşmadığının kabulü halinde ise,
    17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun”un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK”nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiştir.
    Ancak bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun”un 31. maddesiyle, 5271 sayılı CMK”ya eklenen geçici 5. maddenin (d) bendi ile; “01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz” hükmü getirilmiştir.
    Konuyu somut norm denetimi yoluyla inceleyen Anayasa Mahkemesi (25/06/2020, 2020/16, 2020/33; R.G. 19/08/2020, Sayı:31218), sözü geçen geçici 5/d maddesindeki hükmün, “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin aynı bentte yer alan, “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa”nın 38. maddesine aykırı görerek iptaline karar vermiştir.
    Anayasa Mahkemesi kararında, hükme bağlanmış dosyalarla ilgili iptale karar verilmemiş ise de, 5271 sayılı Kanun”un 2/1-(f) maddesince hükme bağlanmış dosyalarla ilgili olarak kovuşturma evresinin kesinleşmeye kadar devam etmesi ve aynı Yasanın 251/3. maddesi gereği mahkumiyet hükmü verildiği takdirde sonuç cezadan dörtte bir indirim öngörülmesi, bu durumunda temyiz incelemesi devam eden dosyalar bakımından lehe düzenleme getirmesi karşısında,
    Anayasa Mahkemesinin iptal kararında; sanık lehine getirilen, yeni düzenlemenin 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’ya eklenen geçici 5. maddesiyle “kovuşturma evresine geçilmiş” dosyalar bakımından uygulanması gerektiğine işaret edildiğinden, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı CMK”nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa”nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK”nın 7 ve 5271 sayılı CMK”nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirdiğinden, sanık … müdafiinin temyiz nedenleri bu nedenlerle yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.