Yargitay-4-Ceza-Dairesi-2020-14161-Esas-2021-9610-Karar-Sayili-Ilami


Görevi yaptırmamak için direnme – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/14161 Esas 2021/9610 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14161
Karar No: 2021/9610
Karar Tarihi: 17.03.2021

Görevi yaptırmamak için direnme – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/14161 Esas 2021/9610 Karar Sayılı İlamı

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Ancak, sanık hakkında yetersiz gerekçeyle hüküm verildiği, TCK’nın 265/3. maddesi uygulanmadığı ve kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılmadan hüküm verildiği belirtilmiştir. Kararda, söz konusu kanun maddesiyle ilgili olarak \”görevi yaptırmak için direnme\” başlığı altında yer alan cebrî veya tehdit unsurlarının olmadığı durumlarda suçun oluşmayacağı ifade edilmektedir.
Kanunlara ilişkin açıklamalar:
– TCK’nın 265. maddesi: Görevi yaptırmak için direnme suçunu düzenleyen madde.
– CMK’nın 231/8. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemeler içeren madde.
– 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi: CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişiklikleri düzenleyen madde.
– 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi: Yasa değişikliklerinin uygulanmasına ilişkin düzenlemeler içeren madde.
– 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi: Cezayı aleyhe değiştirme yasağına ilişkin düzenlemeler içeren madde.
4. Ceza Dairesi         2020/14161 E.  ,  2021/9610 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- TCK”nın 265. maddesinde “görevi yaptırmamak için direnme” başlığıyla, seçenek hareketli ve amaçlı bir fiil olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemlerini cezalandıran suç tipinde; hareketin “cebir veya tehdit” şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alınmalıdır.
    İncelemeye konu olayda, sanık üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçunun cebir veya tehdit unsurunun ne şekilde gerçekleştiği ve polis memurlarına karşı sanığın nasıl direndiği, denetime uygun şekilde kanıtlara dayalı olarak açıklanmadan yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
    2- Sanığın, birden fazla kişiyle birlikte görevi yaptırmamak için direndiği kabul edilmesine karşın TCK”nın 265/3. maddesinin uygulanmaması,
    3- 6545 sayılı Kanun”un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK”nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmış olup 6545 sayılı yasa ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8 maddesine eklenen fıkra ile denetim süresi içerisinde kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeni ile bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmeyeceği emredici hüküm dikkate alınarak” şeklindeki yerinde olmayan gerekçeyle, anılan Kanun maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun”un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK”nın 326/son maddesi uyarınca “cezayı aleyhe değiştirme yasağının” dikkate alınmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.