Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve diğerleri aleyhine 05/01/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın davalı … ve davalı … yönünden kabulüne, davalı … yönünden reddine dair verilen 24/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı … ile davalı … tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalı … ve davalı …’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı … ve …’nin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiil nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın davalı … ve davalı … yönünden kabulüne, davalı … yönünden ise reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalı … ve davalı … tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davacı ile davalı … arasında husumet bulunduğunu, davalı …’ın davacıya hakaret edip, sandalye ile vurmaya teşebbüs ettiğini, davalıların fikir ve eylem birliği içinde hareket edip davacıya sopa ile vurmak suretiyle davacının yaralanmasına sebep olarak davacının kişilik haklarına zarar verdiklerini belirterek her bir davalıdan 10.000 TL olmak üzere toplam 30.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … ve davalı … vekili; davaya konu olaya ilişkin ceza dosyasında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğini, bu kararın hukuk hâkimini bağlamayacağını, ceza dosyasındaki tanık beyanları ile davacının beyanları arasında çelişki olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalı …, cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece; davalı … ve İsa’nın davacıya saldırarak sopayla yaralandıkları ve davacıyı manevi olarak zarara uğrattıklarının sabit görülmesi nedeniyle bu davalılar yönünden davanın kabulüne, davalı … yönünden ise davanın olaya ilişkin sorumluluğunun olmadığının anlaşılması gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu”nun 58. maddesi uyarınca kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan davacının manevi tazminat istemine ilişkindir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu”nun 58. maddesi uyarınca; kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hâkim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak gösterilmelidir. Çünkü kanunun takdir hakkını verdiği hususlarda hâkimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu”nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta; olay tarihi, tarafların kusur durumu ile tarafların ekonomik ve sosyal durumu, olayın gelişimi ve oluşu ile yukarıda açıklanan ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı fazladır. Davacı … yararına daha alt seviyede manevi tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru olmamıştır. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı … ve davalı … yararına BOZULMASINA; davacının tüm, davalı … ve davalı …’nin diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.