Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı …… Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Çocuk Eğitim Hizmetleri Dan. Ltd. Şti. aleyhine 30/11/2011 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın esastan reddine dair verilen 11/03/2014 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, özel eğitim kurumuna yapılan yersiz ödemelerin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalı özel eğitim merkezinde yapılan denetim sonucunda düzenlenen 04/05/2009 tarihli teftiş raporuna göre, 2007 Ağustos ile 2008 Mayıs ayları arasında 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu”nun 13/3 maddesine göre ücretsiz okutulması gereken 41 öğrencinin eğitim bedelinin davacı kurumdan tahsil edildiğini belirterek, yersiz ödemeye bağlı kurum zararının tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili; yersiz açılan davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu hükme esas alınarak, 3797 sayılı …’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un ek 3. maddesi uyarınca özel eğitim kurumlarında eğitim gören tüm öğrencilerin ücretlerinin devlet tarafından karşılanacağı hükmü karşısında, 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu’nun 13/3 maddesinde yer alan %3 ücretsiz öğrenci okutma yükümlülüğünün anlamını yitirdiği gerekçesi ile talebin reddine karar verilmiştir.
5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu”nun 13/3. maddesi “Kurumlar, öğrenim gören öğrenci sayısının yüzde üçünden az olmamak üzere ücretsiz öğrenci okutmakla yükümlüdür. Bakanlıkça bu oran yüzde ona kadar artırılabilir.” şeklinde düzenlenmiştir. Davalı kurumun 5580 sayılı Kanun’a tabi bir özel eğitim kurumu olduğu kuşkusuzdur.
Dosya kapsamından; davalı özel eğitim merkezinde yapılan denetim sonucunda düzenlenen 04/05/2009 tarihli teftiş raporuna dayanılarak, 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu”nun 13/3. maddesine göre ücretsiz okutulması gereken 41 öğrencinin eğitim bedelinin davacı kurumdan yersiz olarak tahsil edildiği iddiası ile bu bedelin talep edildiği, dava konusu olan 2007 Ağustos ile 2008 Mayıs döneminde 5580 sayılı Kanun’un
yürürlükte olduğu ve yukarıda açıklanan kanuni düzenleme uyarınca davalı kurumun, öğrenim gören öğrenci sayısının yüzde üçünden az olmamak üzere ücretsiz öğrenci okutma yükümlülüğünün bulunduğu; 3797 sayılı …’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un “Görme, ortopedik, işitme, dil-konusma, ses bozukluğu, zihinsel ve ruhsal özürlü çocuklardan özel eğitim değerlendirme kurulları tarafından, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine devam etmeleri uygun görülenlerin eğitim giderlerinin, her yıl bütçe uygulama talimatında belirlenen miktarı … bütçesine konulacak ödenekten karşılanır.” şeklindeki ek 3. maddesinin, bu yükümlülüğü ortadan kaldırmadığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda, dava konusu talebin kapsadığı tarihlere ilişkin, okutulan öğrencilerin %3″ünün eğitim giderleri hesaplatılarak zarar kapsamı belirlenip hüküm altına alınması gerekirken, eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına 23/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.