Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/11990 Esas 2022/6568 Karar Sayılı İlamı
           4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/11990
Karar No: 2022/6568
Karar Tarihi: 31.03.2022            
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/11990 Esas 2022/6568 Karar Sayılı İlamı
– 5684 Sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi
– 19/01/2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi
– Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik’in 16. maddesinin 13. fıkrası
– AAÜT’nin 17. maddesi.
4. Hukuk Dairesi 2021/11990 E. , 2022/6568 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun kabulüne dair karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 15/11/2020 tarih  ve 2020/İHK-25168 sayılı itirazın reddine dair  kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
 K A R A R
Davacı vekili; 19/03/2017  tarihinde, müvekkilini yolcu olarak bulunduğu davalıya sigortalı aracın karıştığı kaza neticesinde yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 61.576,93 TL’ye yükseltmiştir. 
Davalı vekili, maluliyet raporunu kabul etmediklerini, medikal inceleme neticesinde bulunan maluliyet oranı üzerinden ödeme yapılarak zararın karşılandığını  ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. 
Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından, başvurunun kabulü ile 61.576,93 TL sürekli iş göremezlik tazminatının  21/05/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili itiraz etmiştir.  İtiraz Hakem Heyetinin itirazın reddine dair verdiği  karara karşı davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.  
1.  Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerekçelere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2.Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda; Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmiş, davalı vekilinin buna yönelik itirazı reddedilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve 19/01/2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikin 16.maddesinin 13.fıkrası uyarınca tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekalet ücretinin her iki taraf için AAÜT’ de yer alan asliye   
mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan nispi  vekalet ücretinin beşte biri olacağı öngörülmüştür. 
Bu itibarla anılan kanun ve yönetmelik hükümleri ile AAÜT’nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde tam ve nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.  Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK’nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle, Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararının 3. bendinde yer alan “8.805,00 TL” ibaresi çıkartılarak yerine “3.400,00 TL” ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden  davalıya geri verilmesine, 31/03/2022  tarihinde  oybirliğiyle karar verildi.