Yargitay-5-Ceza-Dairesi-2005-7426-Esas-2007-1892-Karar-Sayili-Ilami

0

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2005/7426 Esas 2007/1892 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2005/7426
Karar No: 2007/1892
Karar Tarihi: 13.03.2007

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2005/7426 Esas 2007/1892 Karar Sayılı İlamı

Gemerek Sulh Ceza Mahkemesi, sanık Tuğrul’un sarkıntılık ve mütecaviz sarhoşluk suçlarından beraatine, sarhoşluk suçundan ise mahkumiyetine hükmetti. Bu karar, O yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edildi. Yargıtay Başsavcılığı tarafından da incelenen dosya, Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesi’nin görevsizlik kararı sonucunda 5. Ceza Dairesi’ne gönderildi. Daire, sanığın sarhoşluk suçu nedeniyle hükmün bozulmasına karar verdi. Çünkü bu suç için ilgili kanun maddelerinde öngörülen zamanaşımı süresi dolmuştu. Ancak sarkıntılık suçu için uzlaşma yoluna gidilemeyeceği belirtilen kanun maddeleri gözetilmeden hüküm kurulduğundan, karar bu sebeple bozuldu. Kararda yer alan kanun maddeleri:
– 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu Madde 73
– 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu Madde 7
– 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Madde 223
– 765 sayılı Türk Ceza Kanunu (mülga) Madde 102
– 765 sayılı Türk Ceza Kanunu (mülga) Madde 104
– 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu (mülga) Madde 321
5. Ceza Dairesi 2005/7426 E., 2007/1892 K.

5. Ceza Dairesi 2005/7426 E., 2007/1892 K.

  • KAMU DAVASI AÇILMASI
  • KANUNUN ZAMAN BAKIMINDAN UYGULANMASI
  • SORUŞTURULMASI VE KOVUŞTURULMASI ŞİKAYETE BAĞLI SUÇLAR

  • 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 73 ]

  • 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 7 ]

  • 5271 S. CEZA MUHAKEMESİ KANUNU [ Madde 223 ]

  • 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 102 ]

  • 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 104 ]

  • 1412 S. CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) [ Madde 321 ]

    • “İçtihat Metni”

    Sarkıntılık ve mütecaviz sarhoşluk suçlarından sanık Tuğrul”un yapılan yargılanması sonucunda; adiyen sarhoşluk suçundan mahkumiyetine, sarkıntılık ve mütecaviz sarhoşluk suçlarından beraetine dair, Gemerek Sulh Ceza Mahkemesi”nden verilen 14.05.2003 tarih ve 2002/34 Esas, 2003/56 Karar sayılı hükmün O yer C.Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine; gönderilen dosya Yargıtay C.Başsavcılığının 15/06/2004 günlü tebliğnamesi ve Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 30.03.2005 gün ve 2004/13012 esas, 2005/5278 Karar sayılı görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle incelendi.

    O Yer C.Savcısının temyiz istemi kapsamının sarkıntılık ve sarhoşluk suçlarına ilişkin olup incelemenin bu suçlardan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:

    Sanık hakkında sarhoşluk suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

    Sanığa isnat olunan eylemde suç tarihi olan 21.04.2002″den inceleme tarihine kadar 765 Sayılı TCK.nun 102/5 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 3 yıllık asli ve ilave dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmakla, 5237 Sayılı TCK.nun 7/2. maddesi ile 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı yasanın 322/1 ve 5271 Sayılı CMK.nun 223/8. maddesi gereğince davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,

    Sanık hakkında sarkıntılık suçundan kurulan hükme gelince;

    Kendi onur ve namusunu ilgilendiren bir konuda iftira atması için bir sebep bulunmayan mağdurenin tutarlı, samimi anlatımları ve bunu destekleyen tanık beyanı nazara alındığında sanığın isnad edilen eylemleri gerçekleştirdiğinin anlaşılmasına göre mahkumiyetine karar verilmesinin gerekeceği ancak, bu suç şikayete tabi olup zarar göreni gerçek kişi olduğundan 5237 Sayılı TCK.nun 73/8. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, uzlaşmanın da bir kovuşturma şartı olduğu nazara alınarak, 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik CMK.nun 253. maddesinde cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda uzlaşma yoluna gidilemeyeceği belirtilmiş ise de, suç tarihindeki lehe yasa ve müktesep hak hükümleri gözetilerek 5271 Sayılı CMK.nun 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre 5237 Sayılı Yasanın 105. maddesi de değerlendirilmek suretiyle hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,

    Kanuna aykırı, O yer C.Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1.maddesi gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.03.2007 tarihinde oybirliği ile karar verildi.