1- Sanık Adem’in “mağdurlar Kerem ve Cengiz’i kasten yaralama” suçlarından verilen adli para cezaları miktar itibariyle 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2. maddesine göre kesin nitelikte olup, temyiz kabiliyetleri bulunmadığından, müdafiinin bu suçlara yönelik temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, temyiz edenlerin sıfatları ve dilekçelerinin içeriklerine göre temyiz incelemesi, sanıklar Kerim ve Cengiz’in mağdur Adem’e yönelik eylemleri yönünden verilen hükümler yönünden yapılmıştır.

2- Sanıklar Kerim ve Cengiz yönünden,

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Kerim ve Cengiz’in mağdur Adem’e karşı eylemlerinin sübutu kabul, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedenlerinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle red­dedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görül­memiş olduğundan, sanık Cengiz müdafiinin bir sebebe dayanmayan; sanık Kerem müdafiinin sübuta, haksız tahrikin varlığına; Cumhuriyet Savcısının sanıklar lehine haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

Dosya kapsamına göre, sanıklar Cengiz ve Kerem’in eğlenmek için gittikleri barda hesap yüzünden çalışanlarla tartıştıkları, tartışma sonunda sanıkların mekanı terk ederken aynı barda güvenlik görevlisi olarak çalışan ve o sırada dışarıda bekleyen mağduru da tehdit ettikleri, yaklaşık yirmi dakika sonra tekrar olay yerine geldikleri, üzerine yürüdükleri mağduru hep birlikte yere düşürerek, göğüs, karın ve kol bölgelerinden dört kez bıçakladıkları, aldığı bıçak isabetleri sonucu yere yığılan; kalp, akciğer ve karaciğer ya­ralanması ile hayati tehlike geçiren mağdurun yapılan acil ameliyat sonucu hayata döndürüldüğü olayda,

Sanıkların eylemlerine bağlı olarak ortaya çıkan kastlarının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığı halde, “öldürmeye teşebbüs” suçundan TCK’nın 37, 81, 35 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları yerine, suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı biçimde “kasten yaralama” suçundan aynı Kanun’un 86/1, 86/3-e, 87/1-d ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmalarına karar ve­rilmesi,

Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 06.11.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.