Yargitay-4-Ceza-Dairesi-2017-22310-Esas-2021-2487-Karar-Sayili-Ilami


Silahla tehdit – hakaret – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22310 Esas 2021/2487 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/22310
Karar No: 2021/2487
Karar Tarihi: 26.01.2021

Silahla tehdit – hakaret – Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22310 Esas 2021/2487 Karar Sayılı İlamı

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakaret suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, ceza verilme tarihinde öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Silahla tehdit suçunun ise temyize uygun olduğu, ancak temyiz isteğinin reddi nedeninin bulunmadığı belirtilmiştir. Kararın temyiz edilmez yönüne yönelik hiçbir itiraz olmadığı için bu kısımyla ilgili bir açıklama yapılmamıştır. Hükmün açıklanmasına neden olan suçun, uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı da tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar kısmında ise TCK’nın 151/1. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri ve 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrası yer almaktadır.
4. Ceza Dairesi         2017/22310 E.  ,  2021/2487 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Silahla tehdit, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    K A R A R

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-Hakaret eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık … müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    2- Silahla tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    a- Hükmün açıklanmasına neden olan TCK”nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete”de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK”nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrayla uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, üçüncü fıkrada yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu”nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması karşısında, mala zarar verme suçu açısından uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
    b- Kabule göre de; sanık …”in aşamalarda karşısında bulunan apartmanda oturan katılan …”un yüksek sesle müzik dinlemesi ve evinin penceresi açık iken uygunsuz hareketlerde bulunmasından dolayı rahatsız oluğunu ve kendisi bu konuda uyardığını ifade etmesi karşısında, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.