Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalıların mirasbırakanı adına tespit ve tescil edilen 105 ada 4,5,55 ve 56 parsel sayılı taşınmazların R.Vakfiyesi kapsamında  kaldıklarını ve bizzat  vakfedildiklerini, zilyetlikle iktisap  edilemeyeceklerini ileri sürüp, tapu iptali ile R.Vakfı veya Vakıflar Genel Müdürlüğü adına tescil isteğinde  bulunmuştur.
Davalılar, davaya yanıt vermemişlerdir.
Mahkemece, çekişme konusu  taşınmazların, vakfedilen yerlerden olduklarının ispat  edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme  konusu 105 ada 4, 5, 55 ve 56 parsel  sayılı  taşınmazların 1/4″er paylarının 31.12.1993 tarihinde ve kadastro  tespiti  suretiyle davalıların mirasbırakanı adına kayıtlı olduğu, kalan 3/4″er paylarının ise 4.12.2003 tarihinde hükmen davacı vakıf adına tescil edildikleri anlaşılmaktadır.
Dosyada mevcut Karaisalı Asliye Hukuk Mahkemesinin 22.2.2001 tarih ve 2000/250 esas, 2001/81 karar ile aynı tarih 2000/272 esas, 2001/75 karar sayılı  dosyalarında, davacı idarenin çekişmeli taşınmazlar  hakkında kayıt malikleri aleyhine  aynı hukuki  sebebe  dayalı olarak açtığı tapu iptal ve tescil  davalarının, davalıların  miras bırakanı Lütfiye Yıldırım yönünden dava tarihinden önce  ölmüş olmasından dolayı taraf sıfatı  yokluğu nedeniyle  reddine; diğer paydaşlar bakımından ise, çekişmeli taşınmazların  dayanılan vakfiye kapsamında ve vakıf malı oldukları benimsenmek suretiyle  haklarındaki davaların  kabulüne karar verilerek  sonuçlandırıldığı görülmektedir.
O halde, yukarıda değinilen  tescil kararlarının eldeki dava bakımından güçlü delil teşkil edeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle  yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.”nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.11.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.