Yargitay-3-Ceza-Dairesi-2018-4918-Esas-2018-18762-Karar-Sayili-Ilami


Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/4918 Esas 2018/18762 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4918
Karar No: 2018/18762
Karar Tarihi: 04.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/4918 Esas 2018/18762 Karar Sayılı İlamı

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanıkların kasten yaralama suçlarına ilişkin mahkumiyet hükümleri onanmıştır. Ancak, bazı hususlar nedeniyle sanık … hakkındaki mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Mahkemede yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, sanık … adlı kişinin adının Elattin olarak yazılması hata kabul edilmiş ve sanığın gözaltı ve tutukluluk süreleri, hapis cezasından mahsup edilmemiş olsa da infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Bozma nedeni olarak ise, sanığın daha önce verilen cezalarının tekerrür ettiği ve buna göre cezasının infaz edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 63., 53., 58/6., 58/7. maddeleri ve ayrıca 5275 sayılı Kanun’un 108/2. ve 6136 sayılı Kanun’un 13/1 maddeleri gösterilmiştir.
3. Ceza Dairesi         2018/4918 E.  ,  2018/18762 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanıklar … ve … haklarında kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanıkların gözaltında ve tutuklulukta geçen sürelerinin 5237 sayılı TCK”nin 63. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasından mahsubuna karar verilmemiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden;
    Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    2) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Hükümde sanık …”ın adının Elattin olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edildiğinden;
    Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçen sürelerinin 5237 sayılı TCK”nin 63. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasından mahsubuna karar verilmemiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden;

    Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilen bozma öncesi ilk mahkumiyet hükmünde sanık hakkında TCK”nin 58/6. maddesi uygulanarak cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine çektirilmesine ve infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği halde temyize konu hükümde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmediği anlaşıldığından, sanığın adli sicil kaydında yer alan 5275 sayılı Kanun”un 108/2. ve 5237 sayılı TCK”nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak tekerrüre esas mahkumiyetlerden en ağır cezayı içeren ilam ile ilgili olarak 18.05.2018 tarih ve 30425 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun”un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu”na ilave edilen geçici 16. maddesi de gözetilerek, “Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2008 tarihinde yerine getirilmiş, 13.12.2007 tarihinde kesinleşmiş, 26.11.2007 tarih ve 2007/400 Esas – 2007/786 Karar sayılı 6136 sayılı Kanun”un 13/1 ve TCK”nin 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca verilen 6000,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine” ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması hukuki zorunluluğunun bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK”un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının sanıkların sonuç cezalarının belirlendiği (5.) paragrafının sonuna ayrı bir paragraf olarak “Sanık …”ın Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2008 tarihinde yerine getirilmiş, 13.12.2007 tarihinde kesinleşmiş, 26.11.2007 tarih ve 2007/400 Esas – 2007/786 Karar sayılı 6136 sayılı Kanun”un 13/1 ve TCK”nin 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca verilen 6000,00 TL adli para cezası ile mahkumiyet hükmü nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından, sanığın cezasının 5237 sayılı TCK”nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.