Yargitay-3-Ceza-Dairesi-2018-5205-Esas-2018-19283-Karar-Sayili-Ilami

0

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5205 Esas 2018/19283 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5205
Karar No: 2018/19283
Karar Tarihi: 11.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5205 Esas 2018/19283 Karar Sayılı İlamı

Sanık hakkında, kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği anlaşılmaktadır. Sanığın uzlaşma teklifini kabul etmediği belirtilirken, yargılama öncesinde yapılan uzlaşma tekliflerinin hükümle sonuçlanacağı vurgulanmaktadır. Hükümlerin yasal dayanağı ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi ve 106/1-2. cümlesi olarak belirtilmiştir. Ayrıca, 6763 sayılı Kanun ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun ilgili maddelerine değinilerek, hükümlerin bu kanunlar öncesinde yapılan uzlaşma sonucunda verildiği belirtilmiştir. Sanık hakkındaki adli para cezasının kesin nitelikte olduğu belirtilerek, temyiz istemi reddedilmiştir. Tehdit suçu için belirlenen cezada hesap hatası yapıldığı ifade edilmiş, eksik ceza tayini yapılması hüküm altına alınmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi ve 106/1-2. cümlesi, 6763 sayılı Kanun ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun ilgili maddeleridir.
3. Ceza Dairesi         2018/5205 E.  ,  2018/19283 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen “Kasten Yaralama” suçu ile aynı Kanun”un 106/1-2. cümlesinde düzenlenen “Tehdit” suçlarının, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK”nin 253. ve 254. maddelerinde yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında bulundukları, sanığın yargılama aşamasında tespit olunan 09/01/2012 tarihli savunmasında “uzlaşmak istemediğini” beyan ettiği, düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamenin (2) numaralı görüşüne iştirak olunmamıştır.
    1) Sanık hakkında katılan …’e karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktar itibariyle, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun”un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu”nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun”a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşıldığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun”un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK”un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
    2) Sanık hakkında katılanlar Hülya ve Ahmet’e karşı “Tehdit” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
    Sanık hakkında TCK’nin 106/1-2. cümlesine göre belirlenen temel cezada aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca (¼) oranında arttırım yapıldığında tespit olunacak cezanın “2 ay 15 gün hapis cezası” yerine hesap hatası neticesinde “1 ay 15 gün hapis cezası” olarak tespiti ve bulunan bu miktar üzerinden TCK’nin 62.

    maddesi uyarınca (1/6) oranında takdiri indirim sebebi uygulandığında belirlenmesi gereken cezanın “2 ay 2 gün hapis cezası” yerine “1 ay 7 gün hapis cezası” olarak tespiti suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından;
    Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararı infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.