Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … … hakkında katılan …”e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun”un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu”nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun”a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK”un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar Sevtap Sevil, Gizem ve Mert hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Karşılıklı hakaret eylemleri yönünden, 5237 sayılı TCK’nin 129/3 ve 5271 sayılı CMK”nin 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine, “ceza vermekten vazgeçilmesine” biçiminde anılan kanun maddesinde öngörülmeyen bir karar türüyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar Sevtap Sevil ve Gizem müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK”un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarından “…CEZA VERMEKTEN VAZGEÇİLMESİNE,” ifadeleri çıkartılarak, yerine “5271 sayılı CMK”nin 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına,” ifadelerinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

3) Sanık … hakkında katılan …”e yönelik hakaret suçundan kurulan hükme ve sanık … hakkında katılan … Can”a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık …”in katılan … … “ı yaralamasında netice sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki “yüzde sabit iz”in adli tıp kriterleri ve Dairemiz uygulamalarına göre basit tıbbi müdahale ile giderilmesi mümkün bulunmadığı gözetilip, temel cezanın 5237 sayılı TCK”nin 86/1. maddesi uyarınca tayin olunması gerekirken, yazılı şekilde TCK”nin 86/2. maddesi uyarınca tayin edilmesi,
b) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında yaşanan kavga olayında ilk haksız eylemin kim tarafından gerçekleştirildiği hususunun tespit edilememesi nedeniyle, sanık … hakkında 5237 sayılı TCK”nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması gerekirken, TCK”nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde, (1/2) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
c) Sanık …”ün suçlamayı inkar etmesi, katılan …”in 13.06.2014 tarihli celsede, sanığın kendisine hakaret ettiğini duymadığını belirtmesi ve tanıkların da sanığın katılana hakaret ettiğine ilişkin bilgi ve görgülerinin bulunmaması karşısında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle sanık …”ün atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
ç) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanık …”in hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan … Can vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK”un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.